The smart Trick of PROSVETLJENJE That Nobody is Discussing

The smart Trick of PROSVETLJENJE That Nobody is Discussing

Blog Article

Sve te religiozne vrednosti koje su bile posledica izumevanja zemljoradnje s vremenom su se postepeno uobličavale. Mi smo ih međutim već sada pomenuli kako bismo istakli poseban karakter mezolitskih i neolitskih ostvarenja. Neprekidno ćemo nalaziti religiozne ideje, mitologije i obredne scenarije koji su povezani s »tajnom« biljnog života. Jer religioznu kreativnost nije oživeo empirijski fenomen zemljoradnje, nego misterija rođenja, smrti i ponovnog rađanja koje je poistovećena s ritmom vegetacije. Da bi opasnosti koje dovode u pitanje žetvu (poplave, suše, itd.) bile shvaćene, prihvaćene i nadvladane, biće prevedene u mitološke drame. Te mitologije i obredni scenariji koji od njih zavise, preovlađivaće hiljadama godina u civilizacijama Bliskog istoka. Jedna od najznačajnijih mitskih tema biće tema bogova koji umiru da bi potom oživeli. U izvesnim slučajevima, iz ovih arhaičnih scenarija rodice se nove religiozne tvorevine (na primer, Eleusinske, Grčko-orijentalne misterije; up. § ninety six). Zemljoradničke kulture su razvile ono što bi se moglo nazvati kosmička religija, pošto je tu religiozna delatnost lconcentrisana oko središnje misterije — periodičnog obnavljanja Sveta. Baš kao i ljudsko postojanje, kosmički ritmovi objašnjeni su izrazima preuzetim iz biljnog života.

Moć ovih malih kraljeva uravnotežavali su narodni saveti (sabha i samiti). Krajem vedskog doba, dovršena je podela društva u četiri klase. Termin vama, koji je označavao društvene klase, znači »boja« — što je pokazatelj etničke raznovrsnosti koja je činila osnovu indijskog društva. Himne otkrivaju samo neke vidove života iz vedskog doba. Prikaz je uglavnom uopš10: Arijci su voleli muziku i igru; svirali su flautu, lautu i harfu. Pravili su opojna pića, somu i suru, od kojih ova druga nije imala religiozno značenje. Kockanje je bilo veoma omiljeno; njemu je posvećena čitava jedna himna u Rigvedi (X, 34). Jedan broj himni nagoveštava sukobe između različitih arijskih plemena. Najslavnije, pleme Bharata, pobedilo je pod kraljem Sudom deset ujedinjenih kraljevića. Međutim, istorijski podaci su u Rigvedima dosta siromašni. Neka imena vedskih plemena — na primer ime Bharata — ponovo se javljaju u kasnijoj književnosti. Mahabharata, koja je sastavljena najmanje pet ili šest vekova posle vedskog doba, pripoveda o velikom ratu između Kurua i njihovih rođaka, Pandava. Prema predanju koje su sačuvale Purane, taj se rat zbio oko ~ 1400. godine, u Madhjadešu, u središtu poluostrva, što govori o prodoru Arijaca preko leve obale Ganga. U vreme kada je bio redi15

Want far more information regarding taking a category or other services we offer? you should complete the form down below so we could serve you greater.

I’ve always considered yoga as only a physical work out, but it’s intriguing to find out about how it encompasses so a lot more than just the asanas.

Sam obred je trajao tri dana. Drugog dana, posle nekih posebnih ceremonija (konju se pokazuju kobile, uprežu ga u kola i kraljević ga vodi na jezero, itd.), kolju se brojne domaće životinje. Najzad konj, koji od tog trenutka otelovljuje boga Pređapatija spremnog da se sam žrtvuje, biva zadavljen. Četiri kraljice, od kojih svaku prati sto pratilja, kruže oko leša a glavna supruga leže pored njega; prekrivena ogrtačem, ona podražava polno sjedinjenje. Za to vreme, sveštenici i žene razmenjuju opscene šale. Čim kraljica ustane, konj i druge žrtve

fifty two. Kanaanska religiozna vizija Neki autori su verovali da u ovom mitu raspoznaju odraz godišnjeg umiranja i ponovnog pojavljivanja vegetacije. Ali u Siriji i u Palestini, leto ne donosi »smrt« biljnog života; to je, naprotiv, sezona plodova. Uzgajivač se ne plaši žarke vrućine nego produžene suše. Stoga izgleda verovatnije da se Motova pobeda odnosi na ciklus od sedam godina suše, čije odjeke nalazimo u Starom zavetu (Prva knjiga Moj sijeva, forty one; Druga knjiga Samuilova, 24 : twelve i dalje).44 Ali značaj tog mita nadilazi njegove moguće veze s ritmom vegetacije. U stvari, ovi nam ganutljivi a ponekad i velelepni događaji otkrivaju jedan osobeni način božanske egzistencije, posebno način egzistencije koji obuhvata poraz i »smrt«, »nestanak« putem sahrane (Baal) ili komadanja (Mot), što prati manje-više periodično »ponovno pojavljivanje«. Ovaj tip egzistencije, koji je istovremeno periodičan i kružni, podseća na modalitet bogova koji upravljaju ciklusom vegetacije. Reč je ipak o novoj religioznoj tvorevini koja teži povezivanju negativnih vidova života u jedinstveni sistem antagonističkih ritmova. Baalu njegove borbe, kako porazi tako i pobede, najzad obezbeđuju vrhovnu vlast na Nebu i na Zemlji; ali Jam nastavlja da kraljuje nad »Morem«, a Mot ostaje Gospodar podzemnog sveta mrtvih. Mitovi ističu Baalovo prvenstvo, pa prema tome i večnost Života i normi koje uređuju Kosmos i ljudsko društvo.

umerenoj zoni prekrivenoj šumama. Prve zemljoradničke zajednice razvile su se duž vodenih tokova i na rubovima velikih šuma. Ipak, širenje neolitske zemljoradnje koja je započela na Bliskom istoku oko ~8000, pokazuje se kao neizbežan proces. I pored otpora nekih populacija, naročito posle ustaljivanja pastirstva, širenje kulture jestivih biljaka stiglo je sve do Australije i Patagonije, kad su se osetila dejstva evropske kolonizacije i industrijske revolucije. Širenjem kulture žitarica prenose se i obredi, mitovi i određene religiozne ideje. Ali, tu nije reč o mehaničkom procesu. Premda su nam na raspolaganju samo arheološki dokumenti — drugim recima, ne poznajući religiozna značenja, a na prvom mestu, mitove i obrede — ipak uočavamo ponekad vrlo značajne razlike između evropskih neolitskih kultura i njihovih istočnih izvora. Sigurno je, na primer, da kult bika, koji potvrđuju brojne slike u Podunavlju, potiče s Bliskog istoka. Međutim, nema dokaza o nekom žrtvovanju bikova, kao što se to činilo na Kritu ili u neolitskim kulturama, u dolini reke Ind. Isto tako, idoli bogova, ili ikonografski skupovi Boginja Majka — Dete, koji su tako Professionalšireni na Orijentu, u Podunavlju su veoma retki. Štaviše, takve skulpturice nisu nikada pronađene EZOTERIJA u grobovima. Neka skorija otkrića vrlo su uspešno potvrdila originalnost drevnih kultura jugoistočne Evrope, što će reći, skupa koji Marija Gimbutas naziva »outdated European civilization«.

Vraćajući se izvornoj Zaratustrinoj poruci, odmah se postavlja jedno pitanje: treba li tu poruku tražiti jedino u gathama, ili je dopušteno koristiti i kasnije avestske spise? Ne raspolažemo ničim što bi nam omogućilo da dokažemo kako su gathe prenele celokupno Zaratustrino učenje. Pored toga, jedan broj potonjih, čak i dosta kasnih tekstova neposredno se odnosi na shvatanja koja nalazimo u gathama, pa ih, pri tom, još i razvija. A kao što znamo, razvijanje neke religiozne ideje, čije je postojanje prvi place potvrđeno u kasnijim tekstovima, ne podrazumeva nužno i da je tu reč o nekom novom shvatanju. Bitno je razjasniti koji je idea religioznog iskustva svojstven Zaratustri. Najberg (Nyberg) je verovao da ga može uporediti s ekstazom koja je karakteristična za srednjoazijske šamane. Tu hipotezu je odbacila većina naučnika ali ju je nedavno Videngren izložio modernijim i Libedljivijim terminima. 9 On podseća na tradicije po kojima je Vištaspa za postizanje ekstaze koristio konoplju (bhang): dok mu je telo ostajalo uspavano, njegova duša je putovala u Raj.

Strength AnatomyThe Basis of all daily life, of The entire universe, is definitely the subtle lifetime force Vitality the yogis connect with ‘prana.’ This mystical Power flows as a result of our bodies and generates our each individual motion – from gross Actual physical actions to minute biochemical procedures.

Termin samsara se pojavljuje jedino u Upanišadama. »Poreklo« doktrine nije poznato. Uzalud je pokušavano da se transmigracija duše objasni uticajem nearijskih elemenata. Kako god bilo, to otkriće je nametnuto pesimističko viđenje egzistencije. Pokazalo se da je ideal vedskog čoveka — živeti a hundred godina, itd. — prevaziđen. Sam po sebi, život nužno ne predstavlja »zlo«, pod uslovom da se koristi kao sredstvo za oslobađanje od okova karmana. Jedini dostojni cilj mudraca je podsticanje oslobađanja. mokša (moksha) — što je drugi termin koji se zajedno sa svojim ekvivalentima (mukti, itd.) svrstava među ključne reći indijske misli. Pošto svaki čin (karman), bio on religiozan ili profan, učvršćuje i ovekovečava transmigraciju (samsara), oslobađanje se ne može postići ni žrtvovanjem, ni bliskim odnosima sa bogovima, pa čak ni askezom ili milosrđem. U svojim pustinjačkim prebi valištima risiji su tražili druge načine oslobođenja). Do jednog značajnog otkrića dovelo je meditiranje o soteriološkoj vrednosti znanja, hvaljenoj već u Vedama i Brahmanama. Autori Brahmana su se, očigledno, pozivali na (ezoteričko) znanje implicitnih horaologija u obrednom postupku. Prema Brahmanama, upravo je nepoznavanje žrtvenih tajni osuđivalo ljude na »drugu smrt«. Ali risiji su otišli dalje; oni su razdvojili »ezoteričko znanje« od njegovog obrednog i teološkog konteksta; ustvrdili su da je gnosa ta koja može dokučiti apsolutnu istinu, otkrivajući dubinske strukture stvarnosti.

Otkrivanje potpune i božanske egzistencije, u zajednici s bogovima, nastavilo je da podstiče indijsko mišljenje još dugo posle nestanka prvobitnog napitka. Zatim je pokušano da se takvo stanje postigne pomoću drugih sredstava: isposništva ili orgijastičkih preteranosti, meditacije, tehnika joge, mistične pobožnosti. Kao što ćemo videti (§ 79), drevna Indija je znala za više vrsta ekstatika. Pored toga, traganje za apsolutnom slobodom dalo je zamah čitavom nizu metoda i philosouphema koji su, na koncu, otvorili nove vidokruge, neslućene u vedsko doba. U svim tim kasnijim izlaganjima lavatory Soma je imao skromnu ulogu; pažnju teologa i metafizičara potpuno je zaokupljao kosmološki i žrtveni princip koji je on označavao.

postoji začuđujuća paralela mitsko-obrednog scenarija purušamedha: ranjen kopljem i obešen o Drvo sveta tokom devet noći, Odin žrtvuje »sebe samome sebi« kako bi stekao mudrost i ovladao magijom (Hâvamâl, 138). Prema Adamu de Bremu (Brème), koji je pisao u XI veku, ta žrtva je svake devete godine obnavljana u Upsali vešanjem devet ljudi i drugih životinjskih žrtava.

fifty eight. Moj si je i izlazak iz Egipta Počeci religije Izrailja ispričani su od 46. do fifty. poglavlja Knjige postanja, u Knjizi izlaska i u Knjizi brojeva. Reč je o nizu događaja od kojih je većinu neposredno izazvao sam bathroom. Podsetimo se na najznačajnije: naseljavanje Jakova i njegovih sinova u Egiptu; progonstvo, nekoliko vekova kasnije, koje je prouzrokovao jedan faraon naredivši da se pobiju sva prvorođenčadvert Izrailjaea; neočekivani preokret Mojsijeve sudbine (koji se čudnovato spasao pokolja i uzdigao na faraonovom dvoru), pošto je ubio egipatskog vojnika koji je udarcima izmrcvario jednog od njegove braće, a posebno njegov beg u Madijansku pustinju, pojavljivanje »plamena ognjenog iz kupine« (njegov prvi susret sa Jehovom), zadatak koji mu Bog poverava — da izvede njegov narod iz Egipta, i objavljivanje božjeg imena; deset pošasti koje je Jehova izazvao da bi faraona primorao na pristanak; odlazak Izrailjaea i njihov prolazak kroz Crveno much more čije su vode potopile egipatska bojna kola i vojnike koji su ih progonili; teofanija na Sinajskoj gori, savez koji je Jehova sklopio sa svojim narodom, što prate zapovesti koje se tiču sadržaja objave i kulta; najzad, četrdeset godina hoda kroz pustinju, Mojsijeva smrt, i osvajanje Kanaana pod vodstvom Isusa Navina.

30 Ovo biokosmološko shvatanje, koje su po svoj prilici razvili neolitski zemljoradnici, biće, s vremenom, mnogo puta reinterpretirano, pa tako i deformisano. Ono se, na primer, teško prepoznaje u nekim vrstama religioznog dualizma. Nije nam namera da tvrdimo kako smo nabrojali sve religiozne tvorevine koje je podstaklo otkrivanje zemljoradnje. Bilo nam je dovoljno da za jedan broj ideja, od kojih će se neke razviti tek nekoliko milenij uma kasnije, pokažemo zajednički izvor — u neolitu. Dodajmo da je širenje religioznosti zemljoradničke strukture, uprkos bezbrojnim varijacijama i novinama, imalo za posledicu uspostavljanje izvesnog suštinskog jedinstva koje čak i u naše vreme povezuje seljačka društva tako udaljena jedna od drugih lcao što su to ona iz Mediterana, Indije ili Kine.

Report this page